Abdullah Karacan’ın vurulduğunu duyduğumda sanki zaman durmuş gibiydi.

Bugüne kadar pek çok acı haberde soğukkanlılığımı korumama rağmen kendime gelmem zaman aldı.

Ağır yaralıydı, hastaneye kaldırılmıştı. “Allah’ım sevenlerine bağışla” diye dua ederken, vurulma haberini yazmaya başladım.

Durumu hakkında bilgi almaya çalışırken…

Hatta arabaya atlayıp Adapazarı’na doğru yola çıkmayı düşünürken, ‘Kaybettik’ haberini aldım.

Ne kadar zor oldu benim için inanmak.

Sanki ailemden birisini kaybetmiş gibiydim.

***

Karacan ile bir dönem aynı lastik kokusunu kokladık.

Çalışacak gazete bulamadığım bir dönemde Pirelli’ye girdim.

12 Eylül Cuntası Lastik-İş Sendikası’nı kapatmış, biz de yolumuza LasPetKim-İş Sendikasıyla devam ediyorduk.

Ama sendika demeye bin şahit lazımdı.

Sonra ben Pirelli’den ayrıldım, Abdullah Karacan ise adını değiştirip yeniden Lastik-İş olan sendikaya genel başkan seçildi.

***

Karacan’ı genel başkan olduğu o çok tartışmalı kongrede muhabir olarak tanıdım.

Kavgacı, mücadeleci, azimliydi.

‘Keşke benim çalıştığım dönemde başkanımız olsaydı’ diye hayıflanmıştım.

Karacan ile bu kentte herkesle olduğu gibi benim de diyalogu çok iyiydi.

O kadar mütevazi birisiydi ki, binlerce işçinin üyesi olduğu bir sendikanın genel başkanı olduğunu anlayamazdınız bile.

Bana anlattığı hayalleri bir bir hayata geçirdi

Körfezin bitimindeki sosyal tesisler, Başiskele’deki cafe ve son olarak otel, hepsi hayallerinin bir parçasıydı.

En büyük hayali ise bir işçi hastanesi yapmaktı, nasip olmadı.

***

Bugün siyaset konuşmak yok.

Tüm sevdiklerimize yaptığımız gibi Karacan’ı Fevziye Camisi’nden son yolculuğuna uğurlayacağız.

Üstelik kaybettiğimize inanamadan.

Binlerce lastik işçisinin içinde elbette sevmeyenler, kızanlar olabilir, ancak o kadar azınlıktaydılar ki, Karacan’ı bana şikayet ettiklerinde hiç kaale bile almazdım.

Bilirdim ki, o işçisini yürekten seven, koruyan kollayan biriydi.

O kadar çok garibanı işe sokturup ekmek sahibi yapmıştı ki, çoğunu ben tanırım.

Onların duası Karacan’a yetecektir.

İzmit’in bu mert delikanlısına Allah rahmet eylesin, mekanı cennet olsun.

Başta ailesi olmak üzere hepimizin başı sağolsun.